آشنایی با نام های خداوند: الرّحمن
الرحمن به معنی کسی است که رحمت او شامل تمام بندگان است از مؤمن و کافر یعنی روزی دهنده باشد همه ی بندگان را و رحم کننده باشد
عدد ابجدی: 298 الرحمن به معنی کسی است که رحمت او شامل تمام بندگان است از مؤمن و کافر یعنی روزی دهنده باشد همه ی بندگان را و رحم کننده باشد بر تمام آنها به رحمت عامه و واسعه ی خود و این اسم نیز از اسمای خاصه ی حق است و اطلاق آن بر غیر او جایز نیست؛ «قُلِ ادعُواللهَ اَوِ ادعُوالرَّحمَنَ اَیّاماً تَدعُوا فَلَهُ الاَسماءُ الحُسنَی». و عرفا «عبدالرحمن» را بر کسی اطلاق کنند که مظهر رحمت واسعه ی حق باشد و مَلَکِ عِلوی موکِّل بر این اسم «امواکیل» و مَلَک سِفلی «ایلیوش» است و اگر کسی بعد از هر نمازی صد مرتبه این اسم را بخواند در جمیع افعال و اقوال خود مورد عنایت حق گردد و همراه داشتن این نقش که متعلّق به اسم «الرّحمن» است خواص بسیار دارد:
74 |
80 |
68 |
77 |
69 |
76 |
71 |
83 |
75 |
70 |
82 |
72 |
81 |
73 |
78 |
67 |
شکل شماره(1)
ر |
ح |
م |
ن |
ن |
ر |
م |
ح |
ح |
ن |
م |
ر |
شکل شماره(2)
نویسنده: ملاحبیب الله شریف کاشانی
مترجم و شارح: استاد محمد رسول دریایی
مترجم و شارح: استاد محمد رسول دریایی
منبع : شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}